کد ملی شماره خاصی است که اطلاعاتی مانند سن، جنس، محل تولد و غیره را مشخص می کند. در انتخابات آتی، ابری از داده ها تولید خواهد شد، تجزیه و تحلیل لازم برای حکومت. به خصوص اگر پایگاه داده شرکت کننده (ملیت + شعبه رای گیری + زمان مراجعه) با پایگاه های اطلاعاتی دیگر (شامل: وضعیت تأهل، مدارک تحصیلی، دین، شغل، محل سکونت و دهم) آمیخته باشد. در آن صورت می توان به سوالات زیر و موارد مشابه پاسخ داد:
آیا بین رای دهندگان واجد شرایط و شرکت کنندگان در هر موضوع و ترکیب آنها تفاوت معناداری وجود دارد؟ مثلاً میزان مشارکت 3.5 میلیون نفر سابق، آیا مشابه میزان مشارکت در حوزه انتخابیه آنها و کل کشور است یا خیلی متفاوت است؟ همین تقاطع را می توان برای سایر گروه های سنی ایجاد کرد. حال اگر داده های شرکت کنندگان و واجدین شرایط به بخش هایی از قبیل سن، جنس، وضعیت تأهل، مدرک تحصیلی، محل سکونت، شغل دهم، شعبه، شعبه اخذ رأی و … تقسیم شود. تجزیه و تحلیل دقیق تر در دسترس خواهد بود.
حتی می توان به نتایج فانتزی دست یافت: مثلاً آیا زمان مراجعه به شعبه برای شاخص های توصیف شده برای هر شعبه، حوزه، استان و کشور الگویی دارد؟
دادههای ابری بهترین منبع برای شناسایی فعالیتها، واکنشها، هنجارها و ترجیحات است و طراحان خرد و کلان (شرکتی و حاکمیتی) ممکن است بیشترین بهرهبرداری را برای ارائه ایدهها و ذهنیتهای الگو داشته باشند.
* ارسالی از الف نیوز: https://www.alef.ir/news/4021208098.html