آلاینده ازن، محصول مشترک گرما و اکسیدهای نیتروژن

محمدمهدی میرزایی قمی در گفت وگو با سلام آنلاین وی در خصوص آلودگی ازن و دی اکسید نیتروژن خاطرنشان کرد: برخی از آلاینده ها منابع در گردش بیشتری دارند که یکی از آنها اکسید نیتروژن و آلاینده استاندارد دی اکسید نیتروژن است. ترافیک صبحگاهی و ترافیک در ساعات پایانی روز غلظت این آلودگی را افزایش می دهد و در واقع یکی از منابع اصلی این آلودگی در تهران وسایل نقلیه هستند.

وی گفت: این آلودگی یکی از عوامل آلودگی ازن است. ازن برای تولید به دو ماده اصلی نیاز دارد. ترکیبات آلی فرار و اکسیدهای نیتروژن. هر چه میزان تابش نور خورشید و دمای هوا بیشتر باشد، با وجود غلظت کافی این ترکیبات، شرایط برای تولید ازن بهتر است. این پدیده معمولا در روزهای گرم سال و بعد از ظهر اتفاق می افتد.

میرزایی قمی در تشریح وضعیت آلودگی ازن گفت: اگر رفتار ازن را در ماه های مختلف بررسی کنیم، تمایلات سینوسی آن را مشاهده خواهیم کرد. غلظت این آلاینده در روزهای سرد کم و در روزهای گرم زیاد است. در روزهای آینده با توجه به گرم شدن هوا این پدیده بیشتر و بیشتر دیده خواهد شد.

وی افزود: آلودگی دی اکسید نیتروژن منبع ترافیک است و اگر سرعت باد مناسب نباشد غلظت آن در شهر افزایش می یابد. امسال اگرچه آلودگی ازن و دی اکسید نیتروژن در برخی از روزها آلاینده اصلی شهر بود، اما غلظت این دو آلاینده حتی در ساعاتی خاص و در برخی مناطق از حد نرمال فراتر نرفت که بر حسب غلظت، این آلاینده مشاهده شده است. به عنوان مثال در بعدازظهر 20 خرداد شرایط ازن در برخی مناطق برای گروه های آسیب پذیر مناسب نبود اما به طور متوسط ​​در شهرها شرایط قابل قبولی برای این آلاینده گزارش شده است.

مدیر عامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران گفت: حمل و نقل مهمترین عامل انتشار اکسید نیتروژن و ترکیبات آلی فرار است. مواد آلی قابل اشتعال نیز از طریق منابع دیگر تولید می شود. منابعی مانند جایگاه‌های تبخیر و سوخت‌گیری در سطح شهر و مخازن سوختی که از پالایشگاه به جایگاه منتقل می‌شوند نیز هنگام سوخت‌گیری مردم از باک خودرو تبخیر می‌شوند. استانداردهای بهتر وسایل نقلیه و استفاده از قوطی ها و سایر دستگاه های کنترل آلودگی این انتشارات را کاهش می دهد.

میرزایی قمی در پایان گفت: در سال 1400 در مجموع 23 روز آلودگی ازن از حد نرمال فراتر رفت که 22 روز ناسالم برای گروه های آسیب پذیر و یک روز ناسالم برای همه گروه ها بود. در سال 1399 در مجموع 42 روز آلودگی بیش از حد مجاز بوده که 40 روز آن برای گروه آسیب پذیر ناسالم و دو روز برای همه گروه ها خوب نبوده است.

انتهای پیام/